Alle gevers in natura: hartelijk bedankt! Van een tandartsenstoel tot astma-inhalators en dozen vol speelgoed autootjes, van stethoscopen tot stuiterballen. Geven is iets moois. Geven zonder iets terug te verwachten, in het groot of in het klein. Het geeft mensen waarde, te weten dat er iemand om je geeft.
Zo konden we speelgoed autootjes uitdelen op een dag voor albino’s, kinderen die vaak vergeten en geminacht worden. Een knuffel voor een kindje met brandwonden over haar hele lichaam. Het incontinentiemateriaal dat gebruikt werd om de laatste gaatjes in de container op de vullen bleek een welkome gift voor enkele collega’s in de kliniek met een bedlegerig familielid. Ja ook een verjaardagscadeautje voor Maria en een grote doos kleertjes die met de post kwamen kan ik onder dit kopje scharen. Het zijn waardevolle dingen, moeilijk uit te drukken in valuta. En onze dankbaarheid; moeilijk uit te drukken in woorden.
Over spullen geven aan Afrika bestaan allerlei grappen en mythen. Bij het weggooien van eten of iets kopen dat je niet nodig hebt komt al snel een moraliserende spreuk. “Denk eens aan de kindjes in Afrika”. Inmiddels is het wel bekend dat het lukraak doneren van geld of spullen vaak niet goed terechtkomt of niet bruikbaar is. Oude medicijnen, al geopende flesjes, brillen waarvan de sterkte niet bekend is, etc. Afrika moet niet het afvoerputje van het westen zijn. Goed overleg met de ontvanger is daarom wel gewenst. Toch wil ik jullie uitdagen de moed erin te houden: Geef vanuit je hart en denk nu inderdaad eens aan die kindjes in Afrika (als hulp hierbij wat foto’s).
