“Tot morgen Simon!”, “dááág Simon!”, “hoi Simon!”, m’n hart maakt een sprongetje als ik hoor hoe Simon door z’n klasgenootjes wordt uitgezwaaid naar z’n eerste week school. Eén van de belangrijkste voorwaarden om effectief in het buitenland te kunnen werken is dat het goed gaat met de kinderen. In Senegal zijn de ze echt thuis en gaat het goed, maar drie maanden op een andere plek wonen (ook al is het bij opa en oma) is spannend! We zijn dankbaar voor hoe goed ze zijn ontvangen en hoeveel ze hebben genoten deze twee maanden op school!
De eerste dag naar school fietsen was spannend voor ons allemaal. Ook al is het alleen maar rechtdoor, dit zijn we niet gewend. Ook het zonder handje lopen over de stoep en zonder toezicht spelen in de speeltuin naast het huis gaan me toch moeilijker af dan gedacht. Het ‘veilige’ Nederland voelt in het begin toch erg ongemakkelijk. Maar de kinderen doen het geweldig, met duidelijke regels genieten ze erg van de vrijheid die ze hier buiten op straat hebben.
De kinderen worden groter en we willen ze een goed beeld van hun moederland meegeven. Met uitstapjes naar Madurodam, het Openlucht Museum en het Muiderslot hebben we niet alleen een geweldige dag met familie of vrienden, maar ook direct wat cultuur opgesnoven! Cultuur opsnuiven hebben Maria en Simon trouwens ook gedaan in de ‘Cultuurfabriek’ in Veenendaal waar ze hun eerste muzieklessen hebben gevolgd!
Voor Simon was het leukste in Nederland Speeltuin de Pol, en het minst leuke dat je er geen klimbomen zoals mangobomen hebt… Maria keek haar ogen uit toen ze voor het eerst in de bibliotheek kwam. Haar vriendinnen heeft ze wel gemist..
